Σε έναν τόσο ευλογημένο τόπο, συναντάς εκλεκτούς ανθρώπους, νοικοκύρηδες, εργατικούς. Ανθρώπους της παραγωγής, της μεταποίησης, της δημιουργίας & της προσφοράς στην οικονομία & την κοινωνία.

Στα χρόνια του Μακεδονικού αγώνα (1906-1912) η συνεισφορά της Κουλακιάς (Χαλάστρας) & της Βαλμάδας (Ανατολικού) είναι αξιομνημόνευτη, με κορυφαία την αγωνιώδη προσπάθεια των κάτοικων να συνδράμουν στην εσπευσμένη κατασκευή πλωτής γέφυρας στον ποταμό Αξιό, ώστε στις 26 Οκτωβρίου 1912, ο Ελληνικός Στρατός να προλάβει, υπό την πίεση των Βουλγαρικών Στρατευμάτων, να μπει πρώτος στη Θεσσαλονίκη και να την απελευθερώσει από τους Τούρκους.
Έκτοτε, η συγκεκριμένη περιοχή εξακολουθεί διαχρονικά να συνεισφέρει πολλά στην οικονομική & την κοινωνική ζωή της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο!
Είναι χαρακτηριστικό ότι στον ευλογημένο υγροβιότοπο του Δέλτα Αξιού παράγεται το 85% του ελληνικού ρυζιού του οποίου η ποιότητα & διατροφική αξία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη, καθώς & το 90% των οστρακοειδών της χώρας (μυδοκαλλιέργειες κ.ά.) το οποίο σχεδόν στο σύνολο του εξάγεται!
Είναι αναμενόμενο λοιπόν σε έναν τόσο ευλογημένο τόπο, να συναντάς εκλεκτούς ανθρώπους, νοικοκύρηδες, εργατικούς. Ανθρώπους της παραγωγής, της μεταποίησης, της δημιουργίας & της προσφοράς στην οικονομία & την κοινωνία.
Τέτοιοι άνθρωποι ένοιωσα πως με τίμησαν με την παρουσία τους στη χθεσινή συνάντηση φίλων που είχαμε στη Χαλάστρα, η οποία ομολογουμένως ήταν τόσο πολυπληθής & ένθερμη, που ο απόηχός της ακούστηκε & σε άλλες περιοχές της Β’ Θεσσαλονίκης!
Με ικανοποίησε η επαφή μου με νέα παιδιά, στα οποία διέκρινα ωριμότητα σκέψης & όρεξη για δημιουργία, κυρίως όμως με συγκίνησαν με την παρουσία τους αρκετές από τις κυρίες του Συλλόγου Γυναικών Χαλάστρας, στις οποίες υποκλίνομαι για τη διαχρονική συνεισφορά τους στην τοπική κοινωνία, την φιλανθρωπία, τον πολιτισμό & τη λαογραφία.
Σας ευχαριστώ όλους για τη ζεστασιά με την οποία περιβάλλετε την προσπάθεια μου. Σας νοιώθω ειλικρινά δίπλα μου!